انهار
انهار
مطالب خواندنی

حکم بی غیرتی شوهر مرجع تقلید آیةالله العظمی سیستانی (مدّظلّه)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال سلام آیا اگر شوهر زنی راضی شود مجردی با زنش رابطه جنسی برقرار کنم گناه دارد؟
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی سیستانی(مدظله)
 
جواب:بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
با تشکر از اعتمادتان به سایت انهار
واقعاْ
از اینکه چنین سؤالی کردید خیلی متعجب شدم سؤال البته چند روزه که به دلیل تعجبم و ناراحتی از طرح چنین سؤالی!!! اگر راست گفته باشید و رضایت شوهر زن به چنین جنایتی!!!
به احتمال قوی مورد سؤال واقعیت ندارد ولی بنده بر فرض اینکه چنین سؤالی واقعیت دارد علی رغم میلم پاسخگو شدم
در کنزالعمّال حدیث ۷۰۶۵ آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند: إنَّ الغَيرَةَ مِنَ الإيمانِ ، وَ إنّ المَذاءَ مِنَ النِّفاقِ.
غيرت، از ايمان است و بى غيرتى از نفاق. (مذاء یعنی بی غیرتی)
مقصود از نفاق در اینجا نفاق عملی است یعنی عملی که با باوردینی وقلبی اش سازگاری ندارد. و به عبارتی کسی که مبتلا به بی غیرتی است ایمان او خالص نیست. وقتی غیرت جزء ایمان بود بی گمان بی غیرتی نمی تواند ناشی از ایمان باشد بل ناشی از نفاق خواهد بود. انسان بی غیرت کاری انجام می دهد که با باور قلبی اش که ایمان باشد همخوانی ندارد. مؤمن بی غیرت کاری انجام می دهد که شخص منافق آن را انجام می دهد . پس مومن بی غیرت عملا دچار نفاق است.
در بحار الأنوار، ج ۱۰۳، ص۲۴۸، ح۳۳آمده است که: آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند: كانَ إبراهيمُ أبي غَيَوراً وَ أناَ أغيَرُ مِنهُ ، و أرغَمَ اللّه ُ أنفَ مَن لا يَغارُ مِنَ المؤمنينَ .
پدرم ابراهيم با غيرت بود و من با غيرت تر از اويم. خدا ، بينى مؤمنى را كه غيرت ندارد، به خاك می مالد. در حقیقت غیرت از اخلاق انبیاء است وهمه پیامبران که مزین به صفات کمال هستند «غیرت» هم از صفات کمال شان به شمار می آید نهایت یکی بیشتر ویکی کمتر.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم)؛ با این تعبیر می خواهد بفرماید ما سلسله پیامبران از جمله حضرت ابراهیم که محبوب ادیان است از این صفت به صورت کامل بر خور داریم وپیروان ما هم باید برخوردار باشند.
بنا بر این مؤمنین که از پیامبران الگو می گیرند باید مزین به صفت غیرت باشند ونباید بی غیرتی در حریم زندگی شان ورود پیدا کند.
و در کنزالعمّال حدیث ۷۰۶۵؛ آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند: إنَّ اللّه َ تَعالى لَيُبغِضُ الرَّجُلَ يُدخَلُ عَلَيهِ في بَيتِهِ فَلا يُقاتِلُ .
قطعا خداوند متعال غضب میکند به مردى را كه به زور وارد خانه اش شوند و او (در دفاع از اهل خانه خود) با آنان مبارزه نکند. چه برسد به مردی که خودش اجازه خطا و معصیتی را از بی غیرتی بدهد.
چرا که او به غیرت خود عمل نکرد وبه وظیفه صیانت از خانواده هم توجه نکرد وخودش را بی خاصیت نشان داد وبه نوعی ذلت وخواری خود را به نمایش گذاشت وحتی عزت وغیرت (این نعمت بزرگ الهی) را از دست داده است.
مطالب در این زمینه زیاد است و گفتگو خارج است.
اما اینکه کسی بگوید من مجردم و شوهر زن اجازه داده که با زنش آمیزش کند و سوال کند که آیا گناه دارد یا ندارد جای تعجب است که انسان تا این حد ناآگاه باشد که نداند این عمل؛ عمل شنیع و پستی هست و هیچ انسان شریف و با شخصیتی حاضر نمی‌شود خود را به چنین رفتار غیر انسانی آلوده سازد.
گفت در خانه اگر کس است یک حرف بس است. والله عالم.
زمان پاسخگویی تاریخ شنبه ۵ مهر ۱۴۰۴ حدود ساعت ۱۰:۵۵
اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَة وَالنَّصْرَ
اَللّهُمَ صَلَّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم
وَ اَهلِک وَ الْعَنْ أعْدائَهُم أجْمَعِین.

تاریخ به روزرسانی: شنبه, ۵ مهر ۱۴۰۴

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
الـــــسَّـــــلاَمُ عَـــــلَـــــى
مَهْدِيِّ الْأمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
{۱} عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
{۲} وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
{۳} وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
{۴} وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا به چهار چيز پناهنده نميشود:
{۱} شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل «حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌» خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است؛ زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
{۲} و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل: «لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌» زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
{۳} و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد«وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ» كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است؛ زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
{۴} و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى «مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌» آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست.
زيرا شنيدم خداى عزّ اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد. (و كلمۀ: عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -