انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

شک بعد از وقت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
مسأله ۱۱۸۰- اگر بعد از گذشتن وقت نماز شكّ كند كه نماز خوانده يا نه، يا گمان كند كه نخوانده، خواندن آن لازم نيست۱، ولي اگر پيش از گذشتن وقت ، شكّ كند كه نماز خوانده يا نه، يا گمان كند كه نخوانده، بايد آن نماز را بخواند بلكه اگر گمان كند كه خوانده، بايد آن را بجا آورد۲.
۱- بهجت: مگر گماني كه در حدّ اطمينان باشد،...
زنجاني: مگر اطمينان داشته باشد نخوانده...
فاضل: به شكّ خود اعتنا نكند...
۲- خوئي، تبريزي، سيستاني، مكارم، صافي، زنجاني، وحید: اگر پيش از گذشتن وقت، شكّ كند كه نماز را خوانده يا نه، اگر چه گمان كند كه خوانده است، بايد آن نماز را بخواند.
*****
امام خامنه ای ۳۷۷ مسأله. اگر بعد از گذشتن وقت نماز شكّ كند كه نماز خوانده يا نه، به شک خود اعتنا نکند.
امام خامنه ای مسأله ۳۴۷: اگر بعد از گذشتن وقت نماز شكّ كند كه نماز خوانده يا نه، یا گمان کند که نخوانده، لازم نیست نماز را بخواند، اما اگر پیش از پایان وقت نماز شک کند که نماز خوانده یا نه باید نماز را بخواند بلکه درصورت گمان به خواندن نیز باید آن را بخواند.
جوادی آملی: مسأله ۱۲۲۷- اگر پس از گذشتن وقت نماز شک كند كه نماز را به‌جا آورده يا نه، يا گمان كند كه به‌جا نياورده، انجام دادن آن لازم نيست؛ ولی اگر پيش از گذشتن وقت، چنين شک يا گمانی داشته باشد، بايد آن نماز را به‌جا آورد، بلكه اگر گمان كند و اطمینان نداشته باشد كه انجام داده، بايد آن را به‌جا آورد.
مسأله ۱۱۸۱- اگر بعد از گذشتن وقت شكّ كند كه نماز را درست خوانده يا نه، به شكّ خود اعتنا نكند۱.
این مسأله در رساله آیات عظام: امام خامنه ای، مکارم ، سبحانی و مظاهری نیست.
1- زنجانی: ولی اگر مسأله را نمی دانسته بنابراحتیاط نماز را دوباره بخواند.
مسأله ۱۱۸۲- اگر بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند چهار ركعت نماز خوانده ولي نداند به نيت ظهر خوانده يا به نيت عصر بايد۱ چهار ركعت نماز قضا به نيت نمازي كه بر او واجب است بخواند۲.
این مسأله در رساله امام خامنه ای نیست.
۱- خوئي، تبريزي: بنابراحتياط...
۲- فاضل: (ما في الذمّه) بخواند.
مكارم: بايد چهار ركعت نماز قضا به نيت ما في الذمّه (يعني نمازي كه بر او واجب است) خواه ظهر يا عصر بجا آورد.
بهجت: رجوع کنید به مسأله اختصاصی۹۷۰قبل از مسأله ۱۱۸۰ متن اصلی.
*****
زنجانی: مسأله ۱۱۹۱- اگر بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر، بداند چهاررکعت نماز نخوانده و نمی داند که نماز ظهر است یا نماز عصر، باید چهاررکعت نماز به قصد مافی الذمه بخواند و اگر در غیر وقت اختصاصی عصر نمازی خوانده و نمی داند در آن نیت ظهر کرده یا به جهت فراموشی نیت عصر نموده، نماز خوانده شده را نماز ظهر قرار داده نماز عصر را قضا می کند و احتیاط  مستحب آن است که در نماز قضا، نیت خصوص ظهر یا عصر را نکند.
مسأله ۱۱۸۳- اگر بعد از گذشتن وقت نمازمغرب و عشا، بداند يك نماز خوانده ۱ولي نداند سه ركعتي خوانده يا چهار ركعتي، بايد قضاي نماز مغرب و عشا را بخواند۲.
اين مسأله در رساله آيات عظام: امام خامنه ای و بهجت نيست
۱- زنجاني: بداند فقط یک نماز خوانده...
۲- زنجانی:  و هر دو نماز را به قصد رجاء بجا آورد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -