انهار
انهار
مطالب خواندنی

نماز جمعه راوند ۲۱ مرداد ۱۴۰۱ مطابق با ۱۴ محرم الحرام ۱۴۴۴

بزرگ نمایی کوچک نمایی
خُطبه اول:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
    
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ ثُمَّ الصَّلَاهُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَیِّدِنَا وَ نَبِیِّنَا و حبیبنا و شَفیع ذنوبنا أبِی القَاسِمِ المصطفی مُحَمَّدٍ (صلی الله وعلیه وآله وسلّم) وَ عَلَى أهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ المَعصُومینَ المُقَرَّبینَ المُنتَجَبین وَ لَا سِیَّمَا بَقیَّةِ الله فِی الأرَضین وَاللَّعْنَةُ اللَّهِ ‏عَلَى أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ من الآن إلَی یَومِ الدِّینَ.
اوصيکم يا عبادالله و نفسی بتقوي الله
خود و شما نمازگزاران و آحاد مؤمنان به خدا و دین مبین اسلام را؛ به داشتن تقوا سفارش می کنم.
    
تقوا از منظر قرآن:
﴿١۴ قُلْ أَؤُنَبِّئُکُمْ بِخَیْرٍ مِنْ ذَلِکُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ ﴿١۵﴾ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿١۶﴾ الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنْفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالأسْحَارِ.
سوره آل عمران، آیات ۱۵ الی ۱۷.
(ای پیغمبر) بگو: می‏خواهید شما را آگاه کنم به بهتر از اینها؟ برای آنان که تقوا پیشه اند...
... (تقواپيشگان) كسانى هستند كه مى گويند: خدايا!
(۱) ما به تو ايمان آورده ايم؛
(۲) پس گناهان ما را ببخش
(۳) و ما را از عذاب آتش، نگاه دار!
(۴) آنان صبور
(۵) و راستگو
(۶) و در برابر خدا خاضع
(۷) و در راه او انفاق كننده اند
(۸) و در سحرگاهان، استغفار مى نمايند.
    
چند حدیث در باره انفاق و کمک به نیازمند
(۱) قال الامام الصادق (علیه السّلام) : إنّ اللّه َ تبارَكَ و تعالى يقولُ : ما مِن شَيءٍ إلاّ و قد وَكَّلتُ مَن يَقبِضُهُ غَيرِي، إلاّ الصَّدَقةَ؛ فإنّي أتَلَقَّفُها بِيَدِي تَلَقُّـفا.
خداوند تبارك و تعالی می فرماید: هیچ چیزی نیست مگر اینكه من غیر از خودم را برای گرفتن آن مامور كرده ام، به جز صدقه، پس همانا صدقه را من با دست خود می ستانم.
بحار الانوار، ج ۹۶، ص ۱۳۴.
در باره وضع اقتصادی مردم در جامعه عرض میکنم:
مردم دو دسته اند:
(۱) توانگران،
(۲) افراد ناتوان و بی بضاعت
در وضعیت فعلی جامعه از نظر اقتصادی، تکلیف توانگران سنگین است.
    
(۲) قال رسول الله (صلی الله وعلیه وآله وسلّم): وَاللَّهُ یُحِبُّ إغاثَهَ اللَّهفانِ.
خداوند کمک به اندوهگین و یاری خواه را دوست دارد
الکافی ، ج ۴ ،ص ۲۷ .
(۳) قال أمیرالمؤمنین علی‏ (علیه السلام): إنَّ أحَبَّ المُؤمنِینَ إلَی اللَّهِ مَن أعانَ المُؤمِنَ الفَقیرَ مِنَ الفَقرِ فی دُنیاهُ و مَعاشِهِ
محبوب‏ترین مؤمن نزد خداوند ، کسی است که مؤمن فقیری را ، در تنگدستی دنیا و گذران زندگی ، یاری رساند
تحف العقول ، ص ۳۷۶ .
(۴) و قال أمیرالمؤمنین علی‏ (علیه السلام): کَما تُعینُ تُعانُ.
آن گونه که یاری می‏کنی ، یاری می‏شوی
غررالحکم و دررالکلم ، ح ۷۲۰۹ .
مهمترین مصداق خدمت به نیازمندان یاری بی خانه ها
امروزه یکی از مهمترین مصادیق یاری مؤمنان فقیر و بی بضاعت این است که برخی از مسکن داران و صاحبان خانه های خالی طمع خود را مهار کنند و به بی خانه ها رحم کنند تا خدا هم در قیامت و بلکه در دنیا به  آنها رحم کند.
صاحبخانه بودن به سبک مؤمنانه
شاید آگهی اجاره صاحبخانه های مؤمن را زیاد دیده باشید. به دنبال مستأجری می گردند که ماهواره نداشته باشد و صدای موسیقی را بلند نکند و از این دست شرط و شروط ها.
امّا وقتی نگاهی به نرخ اجاره یا رهن آن خانه می اندازی، فاصله محسوسی با تعیین نرخ مؤمنانه مشاهده می کنی. صحبت از صاحبخانه هایی است که ایمان را برای خود مسجّل گرفته اند و حاضر نیستند سکوت خانه را با نرخ پایین تر بشکنند!
چه بسا مسأله تعیین نرخ اجاره و حکم خالی گذاشتن خانه در عین نیاز یک عده به سکونت در آن، در احکام فقهی هنوز وارد نشده باشد، امّا احادیث ما مشحون از احکام و دستوراتی در این زمینه است.
در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که: مَنْ کَانَتْ لَهُ دَارٌ فَاحْتَاجَ مُؤْمِنٌ إِلَی سُکْنَاهَا فَمَنَعَهُ إِیَّاهَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا مَلَائِکَتِی أَبَخِلَ عَبْدِی عَلَی عَبْدِی بِسُکْنَی الدَّارِ الدُّنْیَا وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا یَسْکُنُ جِنَانِی أَبَداً.
الکافی، ج ۲: ص ۳۶۷.
هر کس خانه ای داشته باشد و مانع از سکونت مؤمنی شود که به سکونت در آن خانه نیازمند است، خداوند متعال می فرماید: ای ملائکه من! بنده من بر بنده من نسبت به سکونت در خانه دنیا بخل ورزید. به عزّت و جلالم سوگند که هرگز در بهشت من ساکن نخواهد شد!.
در قبح و زشتی این عمل همین بس که:
اولاً خداوند متعال مستقیماً در مقام شارع ظهور پیدا می کند و مخاطب حکم، ملائکه هستند.
ثانیاً خداوند متعال به عزت و جلال خود سوگند یاد می کند که تا ابد بهشت را بر این فرد حرام می کند.
ثالثاً وقتی عقوبت احتکار خانه، این قدر نزد خداوند متعال سنگین است، پس عقوبت احتکار چیزی کمتر از خانه چیست؟!
ممانعت از سکونت اقسامی دارد:
۱- امانت ندادن خانه؛
۲- اجاره ندادن یا نفروختن خانه؛
۳- تعیین نرخی برای اجاره که برادر مؤمنت توان پرداخت آن را نداشته باشد؛
۴- سیاست گذاری هایی که خانه ها را خالی نگاه می دارند یا نسبت به آن بی تفاوتند. بر اساس آمار سال ۱۳۹۵، ما در ایران دو و نیم میلیون خانه خالی السکنه داریم که تهران با ۴۹۰.۰۰۰ مورد، رکورددار کشور در این زمینه است.پدر روایتی دیگر آمده است که اگر کسی بتواند نیاز برادر مؤمنش را برطرف کند و این کار را نکند، خداوند متعال او را به این بلا دچار می کند که به جای نیاز دوستان خدا، نیاز دشمنان خدا و گناه کاران را بی هیچ جیره و مواجبی، مرتفع نماید و به عذاب الهی دچار شود.
الکافی، ج ۲: ص ۳۶۶.
فشار اقتصادی بر مردم از اهدافی بود که آمریکا قرار بود با تحریم علیه ایران محقق کند. بخشی از هدف حالا توسط این دسته از صاحبخانه ها قابل تحقق است!
حالا ببینیم سرمایه گذاری روی املاک به امید افزایش قیمت آن در راستای کدام سیاست است؟ سیاست اهل بیت علیهم السلام یا سیاست دشمنان اهل بیت علیهم السلام؟!
دست نامرئی بازار بیش از هرجا در بازار مسکن چهره کریه خود را عیان کرده. از یک سو قیمت مسکن و اجاره بها با سوء استفاده از ول انگاری اقتصادی افزایش نجومی پیدا می کند و از سوی دیگر مستأجرین خانه به دوش باید در قبال استهلاک های منزل، پاسخگو و در کنار تماشای سقوط ارزش رهن شان، منتظر افزایش اجاره بها تا سال آینده باشند. کاش به جای دست نامرئی بازار، ید الله فوق ایدیهم، و به جای قانون عرضه و تقاضا، قانون مواسات و برادری را به ما تعلیم می دادند.
    
خُطبه دوم:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
    
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَیِّدِنَا وَ نَبِیِّنَا و حبیبنا و شَفیع ذنوبنا أبِی القَاسِمِ المصطفی مُحَمَّدٍ (صلی الله و علیه و آله و سلّم) وَ عَلَى أهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ المَعصُومینَ المُقَرَّبینَ المُنتَجَبین وَ لَا سِیَّمَا بَقیَّةِ الله فِی الأرَضین و صلّ علي امیرالمؤمنین و صلّ علي فاطمة الزهرا سيدة نساء العالمين و صلّ علي الحسن و الحسين سيدي شباب أهل الجنة و علي علي بن الحسين و محمد بن علي و جعفر بن محمد و موسي بن جعفر و علي بن موسي و محمد بن علي و علي بن محمد و الحسن بن علي و الخلف الصالح القائم المنتظر المهدي حججك علي عبادك و خلفائك في ارضك.
أعوذ بالله من شرور أنفسنا و من سيئات أعمالنا
عبادالله اوصيکم و نفسي بتقوي الله فانه امان من النار و مفتاح للجنة.

بار ديگر خود و همه‌ى برادران و خواهران عزيز نمازگزار را دعوت ميكنم به تقواى الهى.

مناسبتها زیادند ولی بخاطر لزوم رعایت زمان کوتاه در دو خطبه و سلامت شما مؤمنان نمازگزار فقط به مناسبت های مهم اشاره میکنم:

برخی از مناسبتهای قمری:
۱۴ محرم
نامه ابن زیاد به یزید (61 ق)
ولادت ابوعبدالله حسین بن حجاج بغدادی (330 ق)
وفات آیت الله سید صدرالدین عاملی اصفهانی (1262 ق)
وفات سید ابوالقاسم لاهوری (1324 ق)
ولادت سيد بن طاووس صاحب لهوف (589 ق)
ولادت آیةالله «رضوی کاشانی» (1291 ق)
۱۵ محرم
آغاز غزوه كُدر (2 یا 3 ق)
وقوع غزوه خيبر (7 ق)
ورود نمايندگان طايفه نخع به مدينه و پذيرش دين اسلام (۱۱ ق)
بیعت 200 تن از طايفه‏ «نَخَع» با رسول خدا (11 ق)
تولد سید بن طاوس (589 ق)
درگذشت آیةاللَّه حاج ميرزا خليل كمره‏ اي (1363 ش)
۱۶ محرم
هجوم مسلمانان به دمشق (14 ق)
تدوين تاريخ اسلامى (16 ق)
وفات آیةالله سید مهدی خوانساری (1391 ق)
۱۷ محرم
نزول عذاب بر اصحاب فیل
تولد شیخ بهائى (953 ق)
درگذشت عبدالرحمن جامي (898 ق)
پيروزي سپاهيان نادرشاه در جنگ با عثماني (1148 ق)
ولادت آیةالله میرزا مسلم ملکوتی (1302 ق)
وفات آیةالله حاج سید احمد موسوی (1430 ق)
۱۸ محرم
ولادت آیةالله سید احمد خوانساری (1309 ق)
وفات آیةالله محمد حسن مامقانی (1323 ق)
وفات علامه طباطبایی (1402 ق)
وفات آیةالله شیخ مجتبی محمدی عراقی (1422 ق)
وفات آیةالله حاج آقا علی صافی گلپایگانی (1431 ق)
۱۹ محرم
حركت كاروان اسراي كربلا به سوي شام (۶۱ ق)
۲۰ محرم
دفن بدن جون غلام امام حسين (ع) در كربلا (61 ق)
وفات ابن زاکور (1120 ق)
وفات آقا شیخ حسن مامقانی (1323 ق)
وفات آیةالله حاج شیخ عبدالنبی نوری (1344 ق)
عزل امیرکبیر از صدارت (1268 ق)
برخی از مناسبتهای شمسی:
۲۱ مرداد
شهادت «ميرزا رضا كرماني» (۱۲۷۶ ش)
دستگيري كميته مجازات و انحلال (۱۲۹۶ ش)
مرگ سپهبد «تيمور بختيار» (۱۳۴۹ ش)
قرارداد اقتصادی ایران و شوروی (۱۳۵۱ ش)
شكنجه و شهادت سه پاسدار (۱۳۶۱ ش)
وفات آیةالله «احمد سبط الشيخ» (۱۳۷۴ ش)
۲۲ مرداد
عزل محرمانه «مصدق» از نخست‏ وزيری (۱۳۳۲ ش)
اعلام حكومت نظامي در اصفهان (۱۳۵۷ ش)
انفجار محل خوشگذراني نظاميان آمريكايي (۱۳۵۷ ش)
پايان عمليات نصر ۷ (۱۳۶۶ ش)
۲۳ مرداد
جدا نمودن بحرین از ایران (۱۳۵۰ ش)
چرا شاه بحرین‌ را فروخت؟
جدا کردن بحرین از ایران
انگلیس مجمع الجزائر بحرین را در سال ۱۸۲۰ از ایران جدا کرد
انتزاع بحرين از ايران چرا و چگونه؟
چه کسانی مسبب اصلی جدایی بحرین از ایران بودند؟
عمليات كوچك عاشوراي 1 (۱۳۶۴ ش)
وفات آیةاللَّه «نجفي كاشاني» (۱۳۶۵ ش)
نامه ششم «صدام» به «رفسنجاني» (۱۳۶۹ ش)
آيةاللَّه«شاهرودي»و رياست قوه قضاييه(۱۳۷۸ ش)
۲۴ مرداد
وفات آیةالله «ميرزای ناييني» (۱۳۱۵ ش)
اشغال پاوه توسط تجزيه طلبان (۱۳۵۸ ش)
نخستین دوره خبرگان رهبری (۱۳۶۲ ش)
عمليات عاشورای ۲ (۱۳۶۴ ش)
حمله هواپيماهاي عراق به خارك (۱۳۶۴ ش)
اجلاس مجمع جهانی اهل بیت «ع» (۱۳۹۴ ش)
۲۵ مرداد
اولين فرار «محمدرضا پهلوی» (۱۳۳۲ ش)
عمليات كوچك عاشوراي ۳ (۱۳۶۴ ش)
انتخاب «امام خامنه ‏ای» به رياست جمهوري (۱۳۶۴ ش)
انتخاب پروفسور «حميد مولانا» به رياست... (۱۳۷۱ ش)
وفات آیة‏اللَّه «عبدالاعلي موسوي سبزواری» (۱۳۷۲ ش)
۲۶ مرداد
ترور «ملاصالح خسروی» (۱۳۶۰ ش)
آغاز بازگشت آزادگان سلحشور به کشور (۱۳۶۹ ش)
وفات آیة‏اللَّه «سيدعبدالمجيد ايرواني» (۱۳۷۱ ش)
۲۷ مرداد
وفات «آخوند ملاعبدالكريم گزی» (۱۳۰۰ ش)
وفات «كمال ‏الملك» (۱۳۱۹ ش)
تذکر كتبي آية‏اللَّه «كاشاني به مصدق» (۱۳۳۲ ش)
وقوع حماسه خونين پاوه (۱۳۵۸ ش)
وفات آیةاللَّه «بهاءالدين محلاتي» (۱۳۶۰ ش)
وفات «استاد محيط طباطبايي» (۱۳۷۱ ش)
وفات آیةاللَّه «وجداني فخر» (۱۳۷۵ ش)
شهادت۳۳نفرازراهپیمایان روزقدس درنیجریه(۱۳۹۳ ش)
۲۸ مرداد
سقوط دولت مصدق (۱۳۳۲ ش)
پیام مرحوم آیةالله العظمی بروجردی
فاجعه آتش‏ سوزی سينما ركس آبادان (۱۳۵۷ ش)
نخستين مجلس خبرگان قانون اساسي (۱۳۵۸ ش)
وفات دكتر آذر اندامی (۱۳۶۳ ش)
وفات آیةالله علی نمازی (۱۳۶۴ ش)
مرگ شعبان جعفری «شعبان بی مخ» (۱۳۸۵ ش)
زندگینامه اش
از مرحوم طیب حاج رضائی تا شعبان بی مخ جعفری
ماجرای مشاجره حاج علی انسانی با شعبان بی مخ

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -