فتاوای آیات عظام: امام خمینی و نوری همدانی

جوادی آملی مسئله ۲۴۱۲- بیمه قراردادى است بىن بیمه شونده و مؤسسه یا شرکت بیمه گر که این قرارداد مانند سایر عقدها ایجاب و قبول دارد. همان شراىطى که در دیگر عقدها برای موجب و قابل و عقد معتبر است در اىن عقد نیز معتبر است و مى‌توان این عقد را با هر زبانى اجرا کرد. در بیمه عقد قولی لازم نیست؛ بلکه عقد فعلی (معاطات) کافی است.

جوادی آملی مسئله ۲۴۱۳- در بیمه ، افزون بر بلوغ و عقل و اختىار چند شرط دیگر هم معتبر است مانند:

۱-  تعیین مورد بیمه  مانند شخص، محل کسب، اتومبیل، کشتى، هواپیما و... .

۲-  تعیین دو طرف عقد که اشخاص حقیقی هستند، یا حقوقی مانند: مؤسسه ـ شرکت ـ دولت و...

۳- تعیین مبلغى که باىد پرداخت شود.

۴- تعیین اقساطى که باىد پرداخت شود. و تعیین زمان پرداختن اقساط.

۵- تعیین زمان بیمه  که از آغاز فلان ماه ىا سال تا چند ماه ىا چند سال.

۶- تعىىن خطرهاىى که سبب خسارت مى‌شود، مثل حریق، غرق شدن، سرقت، بیماری، وفات و هر نوع آسیبی که موجب خسارت مى‌شود مى‌تواند مورد قرارداد باشد.

جوادی آملی مسئله ۲۴۱۴- بیمه ، قرارداد مستقل است؛ هرچند مى‌توان آن را به عنوان  بعض عقود دىگر از قبیل صلح، یا در ضمن عقود دیگر اجرا کرد. مثلاً بیمه ‌شونده مبلغى را ماهانه یا سالانه ىا یکجا به بیمه ‌گر هبه مى‌کند و در ضمن عقد هبه، با بیمه ‌گر شرط مى‌کند که در فرض پىش‌آمد هر نوع خسارتى که در بیمه ‌نامه ذکر شده، بیمه ‌گر آن را جبران کند و بر بیمه ‌گر نیز واجب است به اىن شرط وفا کند و خسارت بیمه ‌کننده را بپردازد، بنابراین، عقد بیمه  به تمام اقسام آن میتواند ىک نوع هبه معوضه بوده و صحیح باشد

جوادی آملی مسئله ۲۴۱۶- قرارداد بیمه  به چند صورت انجام یافتنی است: ۱- بیمه ‌شونده بگوید: برعهدهٔ من است که مبلغى را ماهانه یا سالانه ىا ىکجا به فلان شرکت بپردازم و در برابر آن، شرکت نامبرده خسارتى که از ناحیهٔ مثلاً حرىق یا سرقت به مغازهٔ من وارد شده، جبران نماید و بیمه گر نیز آن را بپذیرد، ۲- بیمه گر بگوىد بر عهدهٔ من است که خسارت وارد شده از ناحیهٔ مثلاً حریق ىا سرقت به مؤسسه شما را در برابر فلان مبلغ بدهى که به شما دارم بپردازم. بیمه ‌شونده نیز آن را قبول کند. البته باىد تمام قیودى که سبب خسارت مى‌شود مشخص شود و قرارداد بر اساس آن، انجام گیرد.

جوادی آملی مسئله ۲۴۱۷- ظاهراً تمام اقسام بیمه  مانند: بیمه ٔ عمر، بیمه ٔ کالاهای تجاری، بناها، کشتیها، هواپیماها، بیمه  کارمندان دولت، مؤسسات، بیمه ٔ روستائیان و شهروندان با داشتن شراىط ذکر شده صحىح است.